Με την ζωγραφική, εγώ δεν...

      Παρ’ όλο που στην αυλή του πατρικού μου υπήρχε ζωγράφος, ο θείος μου ο Μήτσος, κι όσο ζωγράφιζε -δηλαδή συνεχώς- μπερδευόμουν στα πόδια του, στα πινέλα και στα χρώματα και στους καμβάδες του, ήμουν μάλλον αδιάφορος. Περισσότερο περιέργεια και παιχνίδι, παρά ενδιαφέρον. Και στο σχολείο, στις ώρες της ελλιπέστατης διδασκαλίας των «Τεχνικών», πάλι αδιάφορος ήμουν, καθώς και ανίκανος να τραβήξω μια γραμμή. Ατάλαντος ντιπ!

 

Δημήτρης Καπογιαννάκης

     Η πρώτη φορά που ασχολήθηκα με την τέχνη αυτή, ήταν σε κάτι ζόρια, προς το τέλος της δεκαετίας του ’70 και για κάνα-δυο χρονάκια όλο κι όλο. Από την περίοδο αυτή έχουν σωθεί (χωρίς να το αξίζουν, βέβαια) δύο μπλοκ με σχέδια και δύο πίνακες με λουλούδια, 

 

αντιγραφές από κάπου, που δεν θυμάμαι πια. Προϊόντα κόπου πολλών ημερών και σπατάλης υλικού, που κρέμονται περήφανα στο σαλόνι μας. Δίπλα σ’ ένα πίνακα της Βάντας, προϊόν, αυτό, τρίωρης ενασχόλησής της, από την πληθώρα των περισσευμάτων, για να μην πάνε χαμένα, τα καημένα.

της Βάντας

.......................

Και, ξαφνικά, το 2016, στα εξήντα μου, με «ξανάπιασε».

Αλλά με την ζωγραφική, εγώ δεν…

κι αν δεν πιστεύετε, ορίστε... 

1.- Βάρκες - Αντιγραφή έργου του Jorfi Feliu

(2.6.2016 - Λάδι σε χαρτί, 20x24 cm.)

 και το πρωτότυπο         

--------------

2.- Ηλιοβασίλεμα

(10.6.2016 - λάδι σε χαρτί, 24x45 cm.)
= στην Μπέττυ και στον Βλάση, εκεί στον Νότο =

--------------

3.- Βάρκα

(15.6.2016 - λάδι σε χαρτί, 20x35 cm.) 
= στον Βλάση και στην Μπέττυ, εκεί στον Νότο =

----------------

4.- αντιγραφή φωτογραφίας από pinterest (sunset in Yellowstone)

 (16.6.2016 - ακρυλικό σε χαρτί, 15x22 cm.)
= στον Κούκου =

και το πρωτότυπο        

----------

5.- Ιστιοφόρο

(1.7.2016 - ακρυλικό σε χαρτί, 52x39 cm.) 

 -------------

6.- ΚΛΕΟΠΑΤΡΑ 1

= συλλογή Μαρίας =
(10.7.2016 - λάδι σε χαρτί, 34x22 cm.)

------------

7.- Ο άνθρωπος του κάβου

ποτέ δεν έμαθα να κάνω ψαράκια

μικρός, δεν έριχνα πέτρες στη θάλασσα
μην την πονέσω
μονάχα καθόμουν και κοίταζα
στην αρχή ώρα πολλή, μετά πιο λίγο
μη και τα πέτρινα βλέμματα το ίδιο δεν πονούνε;

                            = του Jaf και της Jo =

          (20.7.2016 - λάδι σε καμβά, 35x25 cm.)

----------------

8.- Γυναίκα 01

(24.7.2016 - λάδι σε χαρτί, 27x39 cm.)

--------------

9.- Δρόμος στο δάσος

(διασκευή από φωτογραφία αγνώστων λοιπών στοιχείων)

(4.8.2016 - Ακρυλικό σε mdf, 28x20 cm.)

 και το πρωτότυπο                  

------------------

10.- Τοπίο 01

(Αντιγραφή/διασκευή έργου του Jean Marc Janiaczyk)

(15.9.2016 - Ακρυλικό σε mdf, 40x30 cm.)

και το πρωτότυπο                  

---------------

11.- ΚΛΕΟΠΑΤΡΑ 02

(1.10.2016 - λάδι σε mdf, 40x30 cm.)

----------------

12-13.- Mountain summit

(Αντιγραφή από Bob Ross)

= στον Γιάννη Π., προμηθευτή mdf =
(15.11.2016 - Ακρυλικό σε mdf, 60x45 cm.)

(18.11.2016 - Λάδι σε χαρτί, 50x38 cm.)

 και το πρωτότυπο

--------------

14. Διασκευή από έργο του Pierre Montillo

= συλλογή Μαρίας =

(15.12.2016 - Ακρυλικό σε mdf, 40x30 cm.)

και το πρωτότυπο          

Σημειώσεις:

1. Οι ημερομηνίες αναφέρονται στον χρόνο

που σταμάτησα να μουτζουρώνω την ζωγραφιά μου.

Το έχω ξαναπεί, "μακριά από μένα η ολοκλήρωση".

2. Οι φωτογραφίες των έργων μου είναι από κινητό τηλέφωνο,

με φωτισμό δωματίου. Ααααρα,

στην πραγματικότητα, οι ζουγραφιές είναι χειρότερες.

3. Η σειρά (υπομονή - θα γίνει σειρά σιγά-σιγά) "ΚΛΕΟΠΑΤΡΑ"

είναι από την θέα του σπιτιού στο Χόρτο

(κατά το ανεπανάληπτο του αείμνηστου  Θανάση Ζούζουλα

"έχω σπίτι στο Χόρτο και το ανάποδο").
4. Όπως και νά'χει, χαλαρώνω με οικονομικό τρόπο!
 

Jose Angel Buesa

Γράμμα σε σας
 
Κυρία: 
Σύμφωνα με ότι λένε ήδη εσείς έχετε άλλον εραστή.
Κρίμα που η βιασύνη δεν είναι ποτέ κομψή.
Ξέρω ότι δεν είναι συχνό που μια όμορφη γυναίκα,
παραιτείται να είναι χήρα, χωρίς να έχει υπάρξει σύζυγος.

Και μου φαίνεται άδικο να συζητηθεί το δικαίωμα
να μοιραστούν οι λύπες της, οι απολαύσεις και η κλίνη της
αλλά ο έρωτας κυρία όταν φτάνει η λησμονιά
έχει επίσης το δικαίωμα ενός ξεχωριστού φινάλε.

Συγγνώμη... Αν σας πληγώνει η κατηγορία μου... Συγγνώμη
αν και ξέρω ότι η πληγή δεν είναι στην καρδιά
και για να με συγχωρήσετε... Σκεφτείτε αν υπάρχει περισσότερο δίκιο
σ' αυτό που λέω εγώ ή σ' αυτό που κάνατε εσείς.

Έπειτα να ξέρετε ότι μια κυρία με γυμνή πλάτη
χωρίς πένθος σε μια γιορτή, μπορεί να είναι μια χήρα.
Αλλά όχι όπως τόσες άλλες ενός πρώην κυρίου
αλλά γι αυτήν μόνο, χήρα ενός μεγάλου έρωτα.

Κι ο δικός μας έρωτας θυμάμαι, ήταν ένας έρωτας διαφορετικός
τουλάχιστον στην αρχή, όχι πια, φυσικά.

Θα είστε το λυκόφως στην άκρη της θάλασσας,
που ανάλογα ποιός το κοιτάζει, θα είναι όμορφο ή χυδαίο.
Εσείς θα είστε το λουλούδι που ανάλογα ποιός το κόβει,
είναι κάτι που δεν πεθαίνει ή κάτι που δεν ενδιαφέρει.

Ή ίσως αληθινή νύχτα έρωτα και τρέλας
να έζησα εγώ σ' ένα όνειρο και... κι εσείς μια περιπέτεια.
Εάν... εσείς ορκιστήκατε εκατό φορές ότι είστε για πάντα δική μου
εγώ φιλούσα τα χείλια σας, αλλά δεν το πίστευα.

Εσείς ξέρετε και συγχωρείστε με ότι εκείνο τον όρκο
επηρέαζε αρκετά η κατεύθυνση του ανέμου.
Γι αυτό δε με παραξενεύει που ήδη έχετε άλλον εραστή
κάποιον που ίσως του ορκίζεστε τα ίδια αυτήν τη στιγμή.

Και όπως εσείς κυρία ήδη μάθατε να είστε άπιστη
εγώ έτσι ξαφνικά, πονάω γι αυτόν.

Ναι είναι αλήθεια... κάποια νύχτα η πόρτα της ήταν ανοικτή
κι εγώ σ' άλλο παράθυρο ξεχάστηκα στην πόρτα της
Ή μια νύχτα με βροχή φωτίστηκε η ζωή μου
κοιτώντάς με στα μάτια μια άγνωστη.

Κι επίσης είναι δυνατόν ο νωχελικός έρωτάς μου
να περιφρόνησε το ποτήρι της, πίνοντας στο ρυάκι.
Εντούτοις κυρία... Εγώ και με τη δίψα ή χωρίς δίψα
δεν σκεφτόμουν ποτέ μιαν άλλη... όταν φιλούσα εσάς.

Συγχωρείστε με πάλι αν σας λέω αυτά τα πράγματα
αλλά ούτε οι τριανταφυλλιές δίνουν μόνο τριαντάφυλλα.
Και δεν λέω αυτά τα πράγματα για σας ούτε για μένα
αλλά για... για τους έρωτες που τελειώνουν έτσι.

Αλλά βλέπετε κυρία... πόση διαφορά υπήρξε
ανάμεσα σε σας που κλαίγατε... και σε μένα που χαμογελούσα.
Έπειτα ο έρωτάς μας ολοκληρώνει με διαφορετικά φινάλε
εσείς φιλάτε έναν άλλον... Εγώ γράφοντας αυτούς τους στίχους.


Από το «Poeta Enamorado» 
Μετ Γητ