... Τί είναι, όμως, ο εαυτός;
Είναι η επιτομή όλων όσα θυμόμαστε.
Γι' αυτό και το τρομακτικό στον θάνατο
δεν είναι η απώλεια του μέλλοντος,
αλλά η απώλεια του παρελθόντος.
Η λήθη είναι μια μορφή θανάτου,
παρούσα στη ζωή ...

[Μίλαν Κούντερα]
__________________________________________________

Σάββατο, Ιανουαρίου 17, 2009

project

15 σχόλια:

μαριάννα είπε...

Εξαιρετικός συνδυασμός. Πόσα κοινά...

Καλημέρα!

Vrakas Kostas είπε...

Σιγα μην το ακουγα ολο...

Stardustia είπε...

γεια σου βρε copper με τα ωραία σου!

cropper είπε...

Μαριάννα μου
Μαριάννα μας

πόσα κοινά βρες τα κι έλα ...

cropper είπε...

βρακα

σιγά μην ασχοληθώ κι άλλο μαζί σου

cropper είπε...

zoe zoe zoe

τα σα εκ των σων

Vrakas Kostas είπε...

Συμφωνω...
και φυσικα οχι Κωστη...
αλλα χαρηκα που τελειωσε η χειμερια ναρκη σου;)

ATHENA είπε...

ΠΟΛΥ ΦΙΝΟ! ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΚΡΟΠ!

quartier libre είπε...

@ εξαιρετικό !

librarian είπε...

Καλημέρα! Μπήκα στα μέρη σου γιατί περίπατος και βόλτα έχουν μια συγγένεια αδερφική.

Γουφ είπε...

ριφινόπα!
σεχαριάστω κορπ!

babis_sky είπε...

εύχομαι σε όλους και όλες μια καλύτερη χρονιά. και στον cropper αυτοπροσώπως μια καλύτερη αντάμωση, μέσα στην καθολικώς διαμαρτυρόμενη αίσθηση απώλειας ετούτης της μεγάλης πόλης

Γουφ είπε...

ente re, meare ananaga leputo!

μελονικος είπε...

Ροπη προς τα ανατολίτικα
εξαιρετικό!!

dyosmaraki είπε...

Απλά τέλειο!!!!
Καλό βράδυ!

"Προσπάθησε να πει κάτι γλυκό, αλλά η γλώσσα του κρεμόταν στο στόμα του, όπως ένα σάπιο φρούτο απ' το κλαδί, και η καρδιά του ήταν ένα παράθυρο, μπογιατισμένο μαύρο." (Bernard Malamud)

φρέσκα σχόλια:

Widget by ReviewOfWeb