η θάλασσα

ποτέ δεν έμαθα να κάνω ψαράκια

μικρός, δεν έριχνα πέτρες στη θάλασσα
μην την πονέσω
μονάχα καθόμουν και κοίταζα
στην αρχή ώρα πολλή, μετά πιο λίγο
μη και τα πέτρινα βλέμματα το ίδιο δεν πονούνε;

.
.

ωραία που φύσαγεν ο μπάτης

καθόμουν, λοιπόν, στην αμμουδιά
μ' ένα βιβλίο αγκαλιά
μέχρι το βράδυ
κι ο αγέρας, άκοπα,
την ανάγνωση τέλειωνε
.
.