όλα τα μήλα γίνανε κόκκινα"
Ο ανιψιός μου ο Νίκος παίζει ποδόσφαιρο και μπουζούκι. Και τα δύο με περισσή δεξιοτεχνία. Δεν ξέρω τι θ' ακολουθήσει μεγαλώνοντας, αλλά το μπουζούκι δεν θα το παρατήσει. Να δείτε μόνο το ύφος του όταν παίζει τις πενιές και θα καταλάβετε.
Πέρυσι ήταν στην τρίτη δημοτικού και εκτός από το μπουζούκι και το ποδόσφαιρο, έγραψε κι αυτήν την έκθεση για το σχολείο:
Ήταν κάποτε ένα πράσινο μήλο που ζούσε στο Χον Γκονγκ και ήταν διακοπές. Εκεί μια μέρα στη θάλασσα που έπαιζε με τα κουβαδάκια του, ένας πολύ μικρός μπόμπιρας το πήρε και το έριξε βαθιά μέσα στη θάλασσα. Αυτό το πράσινο μήλο που ονομάζονταν Ben, ταξίδευε και παράδερνε αμέτριτες μέρες στη θάλασσα. Ώσπου ένα πρωί έφτασε στην Καραϊβική, εκεί είδε από κοντά τον καπετάνιο Tack Sparrow, τον Orlando Bloom τον Deivi Jouns και το χταπόδι Kracken. Κάθισε μαζί τους πολλές ημέρες, ώσπου μια μέρα αποφάσισε να τον πάνε στη ζούγκλα. Εκεί πέρα είδε πάρα πολλά άγρια θηρία και εντιποσιάστηκε με αυτά που είδε. Κι έτσι στη ζούγκλα κάθισε 38 εβδομάδες. Μια μέρα όμως που ο Βen περπατούσε στη μέση του πουθενά είδε μπροστά του μια ολόλαμπρη μηλιά με κατακόκκινα μήλα. Αυτά τα πολλά μήλα είπαν στον Ben: πως σε λένε φιλαράκο; Και αυτός τους είπε: "Το όμομά μου είναι Big Ben από το ρολόϊ της Αγγλίας. Ο Ben σκαρφάλωσε στο δέντρο και πήγε μέσα, πολύ βαθια και είδε ένα πανέμορφο και γοϊτευτικό κατακόκκινο μήλο. Της ρώτησε με τη καρδιά του να χτυπάει έντονα από τη γοϊτευτική ομορφιά της, πως σε λένε; Και αυτή του απάντησε ο,τι το όνομά μου είναι Βικτώρια. Ο Ben τη ζήτησε σε γάμο και μετά από λίγες μέρες παντρεύτηκαν. Η Βικτώρια μόλις γέννησε το πρωτο της παιδί, του ζήτησε να παν στη Βενετία και ο Ben δεχτηκε. Αυτοί οι δυο τους έφυγαν με κρουαζιερόπλοιο 5 αστέρων. Αυτό το κρουαζιερόπλοιο ονομάζονταν καζίνο ρουαγιάλ, γιατί μέσα στο κρουαζιερόπλοιο υπήρχαν καζίνο. Οι δυο τους έκαναν 3 μέρες για να φτάσουν στη Βενετία. Όταν έφτασαν στη Βενετία και θα κάθονταν για 5 χρόνια, μπήκανε σε μια βάρκα και η Βικτώρια έδωσε ένα φιλί στο στόμα στον Ben κι αυτός κοκκίνησε και από τότε τα μήλα όλα, θα ήταν κόκκινα. Και ζήσαμε εμείς καλά και αυτοί καλύτερα.
8 σχόλια:
εντάξει, του επιτρέπω
να γίνει ποδοσφαιριστής
να γίνει μπουζουξής
μα αυτό που είναι σίγουρο, είτε του το επιτρέπουμε είτε όχι, είναι
ότι θα γίνει άντρακλας και θα ρίχνει όλα τα μήλα κάτω με τη μία,
κι ότι θα γίνει μπαλζάκ!
ζήτω στο μέλλοντα συγγραφέα των 38 εβδομάδων!
:::)))
απόλαυση...
Και δεν μη λιες...
κροππέριε, για περάστε, αν θέτε, κι απ'το μπλοκάκι μας! σας έχουμε μία πρότασις...
Cropper μου χάρισες ένα χαμόγελο μέχρι τ'αυτιά...Καλή σου εβδομάδα!
EEEEEEEEEEE.....
Αυτη ειναι παιδική εκθεση του Σαλούβαρδου! Μας δουλεύεις!
Δυνατος ο μικρος!Να τον χαιρεσαι Κωστη!
Εδω κολλαει γαντι:το μηλο, κατω απ την μηλια θα πεσει!
Το διάβασα και το χάρηκα, μοιάζει με το δρόμο προς την εξέλιξη...
και όταν έρθει εκείνη η εξέλιξη, μετά τη διαδρομή την αγγίξεις, ξανακοιτάς πίσω και ότι έγραψες δεν πρέπει να το γελάς, μα να το τιμάς, γιατί ο δρόμος δεν έχει ακόμα τέλος, όλοι βαδίζανε και κανείς δε γύρισε να πει ο δρόμος αυτός που σταματά...
Επίσης δεν ξέρω γιατί (ίσως ο συνειρμός των μήλων και όχι των μύλων του Δον Κιχώτη), θέλω να αφήσω έναν μύθο, απλά για να υπενθύμισει όσα συνήθως λένε οι μύθοι-παραβολικά...
(γνωστός ο μύθος, τον αντέγραψα... μα έχει και ερμηνείες)
"Σε ένα συμπόσιο των θεών η Έρις έριξε ένα χρυσό μήλο κι οι θεές φιλονίκησαν μεταξύ τους για το ποια θα το πάρει. Το ρόλο του κριτή ανέλαβε ο Πάρις ο οποίος έδωσε το μήλο τελικά στην Αφροδίτη, επειδή ήταν η πιο όμορφη. Το συμπόσιο φανερώνει τις υπερκόσμιες δυνάμεις των θεών και γι' αυτό είναι όλοι συγκεντρωμένοι. Το χρυσό μήλο συμβολίζει τον κόσμο, ο οποίος επειδή έχει δημιουργηθεί από αντίθετες δυνάμεις είναι φυσικό να λέγεται ότι τον έριξε (τον κόσμο) η Έρις. Διαφορετικοί θεοί έδωσαν διαφορετικά δώρα στον κόσμο και γι' αυτό λέγεται ότι φιλονίκησαν για το μήλο. Και η ψυχή επειδή ζει σύμφωνα με τις αισθήσεις, (ο Πάρις του μύθου), χωρίς να βλέπει τις άλλες δυνάμεις που υπάρχουν στη γη, παρά μόνο την ομορφιά, είπε ότι το μήλο ανήκει στην Αφροδίτη."
Τελειώνουμε τα εισαγωγικά σχόλια με την ευχή του Σαλλούστιου:
"Είθε αυτές οι εξηγήσεις των μύθων να επιδοκιμαστούν από τους θεούς κι από τις ψυχές όσων έγραψαν τους μύθους."
Την καληνύχτα μου, σ΄ευχαριστώ πολύ!!
Ασυνήθιστα ευφάνταστος και περιγραφικός ο ανιψιός. Ο μπάρμπας του, τι λέει γι όλα αυτά; Μήπως, μελλοντικά, στρέψει το ενδιαφέρον του σε "Κόκκινες Μηλιές";
Δημοσίευση σχολίου